روز گذشته در بیمارستان، یک حادثه جالب رخ داد که نشان‌دهنده‌ی زیبایی‌های روزمره کار در محیط‌های درمانی است. یکی از مراجعه‌کنندگان با دقت و اعتماد به نفس از من پرسید: «قسمت کارهای الکتریکی کجاست؟» بدون تردید و با لبخند ملیحی پاسخ دادم: «تاسیسات زیرزمین!»
اما پس از چند دقیقه، ناگهان متوجه شدم که صدای بلندی بالای سرم شنیده می‌شود. با تعجب به سمت صدا نگاه کردم و دیدم مراجعه‌کننده با عصبانیت می‌گوید: «من می‌گم کارهای الکتریکی کجا انجام می‌دن! تو منو فرستادی تاسیسات!»
برای کنترل جو، سریع بلند شدم و با خنده گفتم: «نه، می‌خوای بگم سی‌سی‌یو کار برقی‌ات رو انجام بده؟» او که به وضوح عصبانی‌تر شده بود، کاغذی را روی پیشخوان گذاشت و گفت: «بچه‌جون، می‌خوام نسخه رو الکتریکی کنم.»
فهمیدم که چه سوءتفاهمی پیش آمده و به آرامی به او گفتم که «نسخه الکترونیک با الکتریکی فرق داره!» او نیز متوجه شد و لبخند زد. با همکاران نسخه الکترونیک تماس گرفتم و کارش به سرعت انجام شد.
وقتی او می‌خواست برود، دوباره به سمت من آمد و با لبخند گفت: «منظورم از الکتریکی همین بود که برقی کارم رو انجام بدی!» و با خنده بیمارستان را ترک کرد.
این واقعه نشان داد که گاهی اوقات یک شوخی می‌تواند فضای خسته‌کننده روز را به یک لحظه شاد تبدیل کند.
